คณะกัลยา

เมื่อกำลังจะมีหายนะและอำนาจมืดกำลังกลืนกินทุกสิ่ง PALMER46 ได้ทิ้งข้อมูลไว้ในรูปแบบของแฟลชไดร์ฟบันทึกข้อมูลลับที่รวบรวมรายชื่อของบุคคลพิเศษ คณะกัลยา คือทีมที่รวมตัวกันเพื่อเผชิญหน้ากับภัยร้ายที่กำลังมาถึง

ในไฟล์ที่ PALMER46 ตั้งชื่อไว้ว่าคณะกัลยา มีรายชื่อของ

1. CODE2 ผู้มีความสามารถในการต่อสู้และลอบสังหาร เธอมีเสน่ที่เย้ายวนศัตรูและฆ่าคนเลวอย่าไม่ปราณี เธอคือลูกศิษย์คนเดียวของ PALMER46

2. บัวบาน สาวแกร่งผู้มีพละกำลังและศิลปะการต่อสู้มวยไทย เธอเป็นแชมป์มวยไทยหญิง และเคยร่วมฝึกมวยไชยากับ PEETORDER

3. ทอย หญิงสาวผู้ถูกดัดแปลงร่างกายพัฒนาให้มีศักยภาพเหนือมนุษ ร่างกายของเธอถูกปรับแต่งด้วยเทคโนยีและอาวุธที่อันตราย

4. ออกญา ราชินีแห่งโลกใต้ดินผู้มีอำนาจและเงินทองมากมาย และเธอยังมีความสามารถด้านอาวุธปืนขั้นเทพ

5. มายา ผู้ใช้คุณไสยและมีพลังมนต์ดำที่ได้รับจากปีศาจ ตามเงื่อนไขของอัสโมดัสเธอคือว่าที่เจ้าหญิงแห่งนรก

หลังจาก PALMER46 ตายไป ม้าขาวคือคนที่เจอแฟลชไดร์ฟนี้แล้วก็ออกรวบรวมทั้ง 5 คนมาเพื่อต่อสู้กับภัยร้ายที่กำลังจะมาถึง

รวมทีมมีบทบาทในเรื่อง

• ม้าขาว : ภารกิจตามหากัลยาทั้ง 5

• คณะกัลยา : บุษบาทมิฬ

• คณะกัลยา 2 : Paragon Legion

• คณะกัลยา 3 : มหาภัยอิลลูมินาติ

[คำขอสุดท้ายของพี่ชายลามก ]

CODE2 มองแฟลชไดร์ฟในมืออย่างลังเล นี่คือสิ่งที่ ม้าขาว ฝากให้เธอ เป็นร่องรอยสุดท้ายของ PALMER46 ก่อนที่เขาจะจากไป เธอเสียบมันเข้ากับคอมพิวเตอร์ เปิดดูข้อมูลข้างใน แล้วพบไฟล์หนึ่งที่ถูกล็อกรหัสผ่านเอาไว้

"รหัสผ่านคือชื่อตัวตนที่แท้จริงของเธอ หวังว่ามอสคงจะไม่รู้นะ"

"ตัวตนที่แท้จริงงั้นเหรอ" CODE2 ขมวดคิ้ว ก่อนจะพิมพ์ชื่อที่เธอใช้มาตลอด— "ซี"

ติ๊ง! รหัสผ่านถูกต้อง

เธอเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "เอ้า ถูกเฉย" นี่หมายความว่า PALMER46 ตั้งใจจะให้เธอเห็นแค่คนเดียว หรือว่าเป็นข้อมูลลับที่เขาไม่ไว้ใจใครนอกจากเธอ องค์กรร้ายแสนอันตรายงั้นเหรอ

เธอเปิดโฟลเดอร์ข้างใน มีเพียงไฟล์รูปภาพกับโน๊ตแพดข้อความ CODE2 ขมวดคิ้ว กดเปิดดูรูปพวกนั้นทีละรูป…

"ก็ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่ แค่รูปไร้สาระ"

แต่พอเลื่อนดูไปเรื่อยๆ CODE2 ก็ต้องชะงัก… หน้าขึ้นสีจัด

รูปที่เธอเห็นไม่ใช่รูปธรรมดา แต่มันคือ ไฟล์ภาพจำลองรอยสักของสมาชิกคณะกัลยา…ที่ก้น!

"ให้ตายสิ ทำไมต้องเป็นที่ก้นด้วย"

เธอรีบเปิดไฟล์โน๊ตแพดข้างๆ อ่านข้อความที่ PALMER46 ทิ้งไว้

"ซี เธอคงเห็นรอยสักพวกนั้นแล้วสินะ ฉันว่ามันเท่ดีนะ ถ้าพวกเธอสักรอยพวกนั้นที่ก้น เท่และเซ็กซี่ด้วย ฉันไม่ได้บังคับพวกเธอหรอกนะ ฉันแค่เสนอนะ ช่วงนี้ว่างไปหน่อยเลยคิดเล่นๆ เธอห้ามบอกคนอื่นเรื่องที่ฉันคิดเรื่องพวกนี้นะ ขอร้องนะซี คิดถึงนะเจ้าน้องสาว ดูแลตัวเองดีๆ ด้วยนะ"

CODE2 กำมือแน่น "ก่อนตายยังอุตส่าห์ทิ้งเรื่องไร้สาระพวกนี้ไว้อีกนะ" เธอนึกภาพ PALMER46 ตอนกำลังออกแบบรอยสักเหล่านี้ขึ้นมา…หน้าเขาคงเต็มไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์สินะ

"ตอนจินตนาการถึงรอยสักบนก้นฉัน…นายทำหน้ายังไงนะ"

"หัดเกรงใจกันบ้างเถอะ ฉันเป็นผู้หญิงนะ"

แต่สุดท้าย รอยยิ้มขำขันของเธอก็อ่อนลง น้ำตาซึมออกมาโดยไม่รู้ตัว

"แต่แบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ…"

อย่างน้อย เธอก็ได้รู้ว่า ก่อนที่ PALMER46 จะตาย เขามีความสุขดี เลิกจมอยู่กับอดีต แล้วหันมาคิดเรื่องไร้สาระแบบนี้แทน

เธอปิดหน้าจอ พิงพนักเก้าอี้เงียบๆ "ให้ตายสิ ทำเอานึกถึงสมัยก่อนเลย"

CODE2 เช็ดน้ำตาพร้อมกับตัดสินใจทำตามคำขอสุดท้ายของ PALMER46 อย่างไม่ลังเล ถึงแม้ว่าคำขอของเขาจะดูไร้สาระและอาย แต่สำหรับเธอ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่เขาอยากให้เกิดขึ้น เธอจึงไม่เพียงแค่ให้ทอยสักรอยสักนั้นให้เธอ แต่ยังเกลี้ยกล่อมให้สมาชิกคณะกัลยาทุกคนทำตามด้วย

แน่นอนว่าทุกคนในทีมต่างตกตะลึงกับสิ่งที่ PALMER46 ทิ้งไว้ โดยเฉพาะเนื้อหาภายในแฟลชไดร์ฟที่เต็มไปด้วยภาพร่างและคำอธิบายเกี่ยวกับรอยสักเหล่านั้น พวกเธอไม่อยากเชื่อว่าชายผู้เยือกเย็นและไร้ความปรานีจะมีมุมตลกและหื่นกามขนาดนี้

บัวบานมือจับก้นตัวเองอย่างลังเล “เอาจริงดิ มันออกจะน่าอายนะ”

มายาแสดงความไม่เห็นด้วย “เขาบอกว่าแค่เสนอ ไม่ได้บังคับนี่ ไม่เห็นต้องทำเลย”

ทอยจ้องภาพพวกนั้นอย่างอึ้ง  “ฉันสักเป็นนะ แต่นี่มันไม่จำเป็นเลย แล้วภาพของฉัน เดี๋ยวนะ! ไอ้ตัว ‘O’ มันดันอยู่ตรงกลางพอดีเลย แบบนี้มันลามกมาก ๆ”

ออกญาถอนหายใจ “ฉันทำก็ได้นะ ถ้าทุกคนเอาด้วย” แต่เมื่อเห็นทุกคนยังลังเล เธอก็เปลี่ยนใจ “แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครเอาด้วยนะสิ”

CODE2 กอดอกทำหน้ามุ่ย ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ฉันไงที่เอาด้วย นะทุกคน~ สักเถอะ”

บัวบานยังคงลังเล “ก็จริงที่เขาเป็นเหมือนพี่ชายเธอ แต่เธอไม่ต้องทำทุกอย่างที่เขาขอหรอก”

CODE2 เถียงกลับทันที “ฉันอยากทำเองต่างหาก น๊าทุกคน~ สักเถอะนะ ฉันขอร้องล่ะ มันออกจะน่ารักจะตายไป”

มายาชำเลืองมอง CODE2 อย่างประหลาดใจ “นี่เธอ กำลังอ้อนพวกเราอยู่เหรอ”

CODE2 หน้าแดง “ปะ เปล่าสักหน่อย ก็แค่อยากทำให้คณะกัลยาของเราเป็นแบบที่เขาคิดไว้”

ออกญาหัวเราะเบา ๆ “ตอนรู้ว่า PALMER46 คิดเรื่องพวกนี้ ฉันก็ว่าประหลาดใจแล้วนะ แต่เห็นเธอเป็นแบบนี้อีก โอ้โห นักฆ่าพวกนี้มีมุมบ๊อง ๆ เหมือนกันแฮะ”

CODE2 โกรธจนแทบกระทืบเท้า “เธอว่าใครบ๊องห๊ะ เดี๋ยวแม่ก็เชือดทิ้งซะเลย”

ออกญาหัวเราะกลั้วเสียงเยาะ “พูดให้มันดี ๆ สิจ๊ะ ตอนแรกก็ว่าจะสักด้วยหรอกนะ แต่ตอนนี้ไม่เอาแล้ว~”

CODE2 รีบเข้าไปเกาะแขนเธอพร้อมทำตาปริบ ๆ “ไม่นะ สักกันเถอะน๊าทุกคน~ ฉันสัญญาจะทำตัวดี ๆ”

ออกญายกยิ้มมุมปากก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ “ถ้าอยากให้ฉันสัก ก็อ้อนฉันสิ~”

หลังจากนั้น CODE2 ก็ต้องพยายามอ้อนวอนทุกคนอยู่หลายวัน จนในที่สุดทุกคนก็รำคาญและยอมสักกันหมด ทอยเป็นคนสักให้ทุกคน ส่วนออกญาก็รับหน้าที่สักให้ทอย

เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น CODE2 ยืนกอดอกมองรอยสักใหม่ของตัวเอง พลางกระซิบเบาๆ “ฉันให้พวกเธอสักกันหมดแล้วนะ ไอ้พี่ชายลามก”

เธอยิ้มขม ๆ พลางมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ราวกับกำลังพูดกับ PALMER46 ที่จากไปแล้ว